TÜRKÜLER DOLUSU

TüRKüLER DOLUSU
Kirazin derisinin altinda kiraz
Narin icinde nar
Benim yuregimde boylu boyunca
Memleketim var
Canıma ciğerime dek işlemiş
Canıma ciğerime
Sapına kadar.
Elma dalından uzağa düsmez,
Ne yana gitsem nafile.
Memleketin hali gözümden gitmez.
Binbir yerimden bağlanmışim
Bundan ötesine aklım ermez.
Yerliyim yerli olmasina ilmik ilmik, damar damar
Yerliyim.
Bir dilim
Trabzon peyniri
Bir avuc tiftik
Bir cimdik cavdar
Bir tutam sile bezi gibi
Disimden tırnağıma kadar
Ressamım.
Yurdumun taşından toprağından sürüp gelir nakışlarım
Taşıma topragıma toz konduranın
Alnını karışlarım.
Şairim şair olmasına
Canım kurban şiirin gerçeğine hasina içerisine insan kokusu sinmis misralara vurgunum
Bicak gibi kemige dayansin yeter .
Egri bugru, ko"r topal kabulum
Şairim
Zifiri karanlikta gelse siirin hasi
Ayak seslerinden tanirim
Ne zaman bir koy turkusu duysam
Sairligimden utanirim
Sairim Siirin gercegini koy turkulerimizde bulmusum
Turkulerle yunmus yikanmis dilim Onlarla aglamis, onlarla gulmusum.
Hey hey, yine de hey hey
Salinsin turkuler bir uctan bir uca
Evelallah hepsinde varim
Onlar kadar sahici
Onlar kadar gercek insancasina, erkekcesine
"Bana bir bardak su" dercesine
Bir turku soylemeden gidersem yanarim.
Ah bu turkuler
Turkulerimiz Ana su"du" gibi candan Ana su"du" gibi temiz
Turkulerde tuter dag dag, yayla yayla
Koyumuz, koylumuz, memleketimiz.
Ah bu turkuler,
Köy türküleri
Dilimizin tuzu biberi
Memleket ahvalini onlardan sor.
Kitaplarda değil, türkülerde ara
Yemen'i Öleni, kalaniı gidip gelmeyeni...
Ben türkülerden aldım haberi.
Ah bu türküler, koy türküleri
Mis gibi insan kokar, mis gibi toprak
Hilesiz hurdasız, çırılçıplak
Dişisi dişi, erkegi erkek
Kaşı kaş, güzü göz, yarası yara Bıçağı bıcak.
Ah bu türküler, koy türküleri
Karanlık kuyularda açılmış çicekler gibi
Kiminin reyhasından geçilmez
Kimi zehir, kimi zemberek gibi.
Ah bu türküler, koy türküleri
Olgun bir karpuz gibi yarılır içim
Kan damlar ucundan, mürekkep degil iste söz, iste ses, iste biçim:
"Uzun kavak gIcIm gIcIm gIcIlar" iliklerine kadar islemis sIzI
Artik iflah olmaz kavak ağacı
Bu turkunun yüreğinde sancı var. Ah bu türküler, köy türküleri
Ne duzeni belli, ne yazani
Altlarında imza yok ama içlerinde yürek var.
Cennet misali sevisen
Cehennemler gibi dövüsen
Bir cocuk gibi gulup
Mağaralar gibi inleyen
Nasıl unutur nasıl
Ömründe bir kez olsun.
Halk türküsü dinleyen...
Bedri Rahmi Eyuboglu